ضرتي حامل بقلم سيد عبدربه

اسمى ناهد عندى 35 سنة من الارياف فى مصر يتيمة الاب والام من زمان وهحكى ليكم حكايتى من الاول ياريت تسمعونى وتفهمونى
فى قرية فى ريف مصر و فى بيئة حق البنات فيها مهضوم عشت طفولتى وفى عمر 10 سنوات بابا ماټ فى حاډثة و ترك امى و اختى وانا وكنا صغيرين مكنش لينا حد غير عمى لاننا ببساطة اسرة فقيرة على قدها .

عمى كان شديد جدا كان احيانا يساعدنا واحيانا لا ببساطة لانه عنده اولاد وحاله مش احسن مننا ماديا .
ربتنا ماما وتعبت علينا اووى لحد ما كبرنا انا واختى . علمتنا وډخلتنا مدارس. و لما جيت ادخل الثانوية وكنت فرحانه اووى. وكنت عاوزة اكون حاجة . 
رفض عمى اكمل تعليمى. وقال لماما. كفاية لحد كدة. البنت جميلة اووى و هتكون مطمع للشباب. و انا خاېف عليها .
زعلت جدا. وقعدت ابكى واتوسل لعمى انه يوافق اكمل تعليمى لكن رفض .
وقعدت فى البيت وتركت التعليم بعدها بسنة امى مرضت جدا. ومفيش. شهرين وماټت للاسف .
بعدها اخدنا عمى فى بيته وكنا ضيوف غير مرغوب فيهم انا واختى من مرات عمى و اولادها . وقالت هو احنا ناقصين زحمه فى البيت مش كفايه ولادك ! 
لكن عمى خاف من كلام الناس عليه مش حنان منه او رحمه . 
قال اسيبهم لوحدهم الناس تأكل. وشي.
و تعايرنى بيهم !
هما هيقعدوا. معانا وخلاص لحد ما يتجوزوا .
مرت اول ليلة عند عمى وفى الصبح لقيت الى بيصحينى بصوت عالى جدا .
مرات عمى انتى. يا ستى ناهد يا ناهد هانم اصحى يا حلوة انتى مش هتنامى لحد الضهر يلا قومى علشان تأكلى الطير و تنضفى 
انا صباح الخير يا مرات عمى هى الساعه كام دلوقت !
مرات عمى الضهر قرب يا فالحة يلا خلصى الشمس طلعت .
قمت من النوم ببص فى الساعه لقيتها 530 الصبح. استغربت هى بتصحينى بدرى اووى كدة ليه ! 
صليت الصبح واكلت الطير. ونزلت لقيت مرات عمى نايمة .
نضفت البيت كله و صحيت ليلى اختى علشان تروح المدرسة لانها كانت فى اخر سنة فى الاعدادية 
كانت اختى عارفة انها مش هتكمل . وكانت عاوزة مترحش المدرسة لكن انا صممت انها تاخدها. وخلاص . 
بعد ما راحت ليلى المدرسة. صحيت مرات عمى و صحت بناتها من النوم 
بناتها كانوا فى عمرى واكبر منى كمان .
انا متكلمتش. ومقولتش ليه مصحيوش معايا يساعدونى فى البيت و اكل الطيور. 
لانى ببساطة عارفة انى عايشة معاهم. 
انا و اختى بشغلنا فى البيت زى الخدامين .
نأكل. ونشرب بس وبنات عمى يقعدوا مع امهم يراقبوا بس .
مرت سنتين بعدها جالى عريس مرتاح ماديا .
عنده ارض و بيت كبير 
ومن غير ما عمى يأخد رأيي وافق عليه على طول. وحدد معاه معاد الفرح كمان .
كان عمى و مرات عمى عاوزين يخلصوا منى بأى طريقة . 
جه العريس وقعد معايا علشان اشوفه بس و يعرفنى عليه .
عمى يا ناهد. عريسك. جاى يقعد معاكى شويه. تعالى يلا ادخلى سلمى عليه .
دخلت سلمت عليه وقعدت وانا مكسوفه جدا 
العريس . ازيك يا ناهد اخبارك ايه 
رديت عليه. بصعوبة شديدة اووى من الخجل و الكسوف و قلت الحمد الله 
العريس . اسمى عبد الله وانا الصراحة شفتك كذا مرة فى الشارع ومعجب بيكى جدا. وسألت عليكى وعرفت. انك محترمة جدا .
كان كلامه جميل جدا و ارتحت اووى من كلامه لكن انا مكنش ليا. اختيار فى القبول او الرفض كنت بسمع. واسكت .
قعد عبد الله معايا ساعة تقريبا يتكلم عن نفسه و عن حياته . 
بعد شهر تقريبا ابتديت احب عبدالله لانه كان طيب. وحنين اووى عليا. و حمدت ربنا انى. هبعد عن مرات عمى وجحيمها .
بعد تلات شهور تم الجواز فى بيت عيلة كبير اووى. و مكنش غير عبدالله و ابوه. وامه. فى البيت لان عبدالله كان وحيد ابوه. وامه . 
الكل رحب. بيا. جدا وكنت بخدم البيت كله .
وقدرت ادخل قلب حماتى و حمايا بسرعة .
وبعد اربع شهور حصلت. حاجة غريبة !
يا ترى ايه